Pastoor Verlinden - Het antoinisme - zijn ontstaan, zijn ziekenbehandeling, zijn godsdienst en zijn eeredienst (1929)
Auteur : Frans Stefaan Z.E.H. Pastoor Verlinden
Titre : Het Antoinisme : zijn ontstaan, zijn ziekenbehandeling, zijn godsdienst en zijn eeredienst
Editions : Geloofsverdediging (Antwerpen), Veritas (Gand), Godsdienstige en sociale trakten, nummer 8, 1929, 44 p.
Sommaire :
Voorwoord
I. De stichter van het Antoinisme
II. De Antoinistische ziekenbehandeling
III. Het Antoinisme als godsdienst
Wat leert Antoine over God?
Wat leert Antoine over de schepping of het ontstaan der dingen?
Van waar het leven komt?
Hoe is het gelegen met onze toekomstige lotsbestemming?
Zoo komen we aan Antoine's zedenleer
IV. Het Antoinisme als eeredienst
Besluit
Dans Pierre Debouxhtay (p.284), on lit : "C'est évidemment dans le diocèse de Liège que la lutte contre l'Antoinisme est la plus vive. Mais, ailleurs on a aussi pris des mesures pour combattre les progrès du nouveau culte. C'est ainsi que la librairie catholique Geloofsverdediging [Défense de la foi] d'Anvers publia une brochure de 48 pages rédigée par un prêtre, M.Verlinden."
C'est donc l'occasion d'en savoir plus sur le temple de Schoten : "Op Zondag, 20 Oktober 1929, werd door « Mère Antoine », voor die gelegenheid herwaarts gekomen, te Deuzeld onder Schooten, vlak bij Antwerpen, een Antoinistische tempel ingehuldigd. Meer dan tweeduizend Antoinisten – allen walen en franschen – waren toegestroomd om de heugelijke gebeurtenis bij te wonen. Het gold immers den inzet hunner propaganda in het Vlaamsche land en dezes hoofstad, Antwerpen, en er moest indruk gemaakt worden. Bij het zien van dien zonderlingen stoet, aangevoerd door mannen in lange zwarte kleedij, die wel iet weg heeft van een priestersoetaan, van vrouwen gekleed als weduwen in rouw, – priesters en priesteressen met ascetische gezichten en hoogernstig gedoe en die zoo schoon praatten over geloof en naastenliefde, – zullen wel enkele menschen zich afgevraagd hebben, of er nu toch eene nieuwe kerk onstaan was."
Le ton est ensuite de la même engeance que les autres auteurs catholiques : "Spot niet met Antoinisten, het zijn ook menschen, onze broerders ; diep medelijden verdienen ze, want – zoo zal het blijken uit onderstaande regels – : Wie zich aan de Antoinistische strooming overgeeft, gaat geestelijk en verstandelijk verloren". L'auteur avoue ce qu'il doit aux brochure de E. Leroux dans les Etudes Religieuses.