Les Dix Principes "traduit" en braille

(Archives du Temple de Retinne)

Antoinistic Service

feuillet antoiniste en anglais, en vente par la librairie bolerium.com
pour la modique somme de US$75.00 (!!!)

    Plusieurs chapitres de l'Enseignement ont été mis à disposition par Gilberto Ribeiro en portugais sur le site suivant :

http://antoinismo.blogspot.com/ :

A FÉ E A CARIDADE
A CARIDADE MORAL
LEIS CHAMADAS DE DEUS
OS DEZ PRINCÍPIOS DE DEUS PELO PAI
COMO DEVEMOS ORAR E COMO PODEMOS PROGREDIR
COMO DEVEMOS AGIR NAS REUNIÕES SE QUISERMOS RESPEITAR O ENSINAMENTO
O PAI NOSSO
A LEI DA CONSCIÊNCIA
A ORIGEM DA VIDA
O PAPEL DE DEUS
A NÃO EXISTENCIA DO MAL
A SANÇÃO MORAL
A PRECE
A CARIDADE BEM COMPREENDIDA
DAS DIVERSAS DIREÇOES DA VIDA E DA FELICIDADE
A INTELIGENCIA E A FÉ
CIÊNCIA E FENÔMENOS PSÍQUICOS
A IMPORTÂNCIA DO PENSAMENTO
A CIÊNCIA E A FÉ
A CAUSA DA VARIEDADE DOS PARTIDOS E DOS GRUPOS
A AURÉOLA DA CONSCIÊNCIA
OS ENSINAMENTOS DE LOUIS ANTOINE
O DESINTERESSE E A FÉ

ANTОINISTISCHER
DIENST

VATER ANTOINE
DER GROSSE HEILER DER MENSCHHEIT
FUR DEN, DIE ZUVERSICHT HAT

        Die Lehre des VATERS beruht auf Liebe, sie offenbart das Sittengesetz, das Gewissen der Menschheit, sie ermahnt den Menschen der Pflichten, die er seinem Mitmenschen gegenüber zu erfüllen hat, wäre er selbst soweit zurück, sie nicht verstehen zu können, so wird er doch, in Berührung derer, die sie verbreiten, sich die ihr entströmende Liebe einprägen können; dieselbe wird ihm bessere Absichten einflößen und in ihm edlere Gefühle zum Keimen bringen.
        Die wahre Glaubenslehre, sagt der VATER, ist der Ausdruck der reinen, aus Gottes Busen geschöpften Liebe, die uns zum Lieben Aller ohne Unterschied bewegt. Laßt uns nie das Sittengesetz aus dem Auge verlieren, denn durch dasselbe ahnen wir das Bedürfnis uns zu bessern. Wir sind nicht Alle zum gleichen Grad geistiger und sittlicher Entwicklung gelangt und Gott stellt uns immer die Schwachen in den Weg, um uns Gelegenheit zu geben, sich Ihm zu nähern. Es gibt unter uns Wesen, die jeder Fähigkeit bar, unsrer Stütze bedürfen, unsre Pflicht erheischt es, ihnen unserm Glauben an einen guten und barmherzigen Gott gemäß, Hilfe zu leisten. Ihre Entwicklung gestattet ihnen nicht, einen Gottesdienst zu üben, dessen Lehrsätze über ihre Fassungskraft gehen, aber unsre Handlungsweise ihnen gegenüber, wird ihnen die ihm gebührende Achtung einflößen und sie dazu bewegen, den ihrem Fortschritt vorteilhaftesten Umgang aufzusuchen. Wollen wir sie durch eine Sittenlehre an uns ziehen, deren Grundsätze ihrem Begriffsvermögen unerreichbar find, so werden wir sie verwirren, zum Verzagen bringen und die geringste Belehrung darüber wird ihnen unausstehlich werden ; sie werden schließlich gar nichts mehr verstehen ; an der Glaubenslehre zweifelnd werden sie alsdann zur Stofflehre ihre Zuflucht nehmen.
        Dies ist der Grund, weshalb unsre Menschheit mit jedem Tage an ihrem wahren Glauben an Gott zu Gunsten des Sinnlichen einbüßt. Der VATER hat offenbart, daß es ehemals ebenso selten war einen Stoffgläubigen anzutreffen wie heutzutage einen wahren Gläubigen.
        Solange wir das Sittengesetz nicht kennen, nach dem wir uns lenken, werden wir es überschreiten.
        Die Lehre des VATERS beurteilt dieses Sittengesetz, das alle, sich der Verbesserung der Menschheit widmenden Gemüter begeistert ; sie betrifft nicht nur die den Glauben an Gott Hegenden, sondern alle Menschen ohne Unterschied, Gläubige und Ungläubige, zu welcher Stufe man auch gehören mag. Geben Sie sich nicht der Meinung hin, der VATER verlange die Gründung eines Gottesdienstes, der seine Anhänger in einen Kreis zusammenzieht, sie zwingt, seine Lehre zu üben, gewisse Gebräuche zu beachten, irgend eine Ansicht zu befolgen, ihres Glaubens zu entsagen, um sich Ihm anzuschließen. Nein, dem ist nicht so : wir belehren die sich an uns Wendenden über das, was wir von der Lehre des VATERS verstanden und ermahnen sie der aufrichtigen Befolgung der Gotteslehre, zu welcher sie Glauben hegen, damit sie sich die im Verhältnis zu ihrem Verständnis stehenden sittlichen Anfangsgründe aneignen können. Wir wissen, daß der Glaube nur auf Liebe beruhen darf ; aber wir müssen stets bestrebt sein zu lieben und nicht suchen uns beliebt zu machen, denn dies ist die größte Plage. Werden wir von der Lehre des VATERS durchdrungen sein, dann wird kein Glaubenszwist mehr bestehen, weil es keine Gleichgültigkeit mehr geben wird, wir werden uns Alle einander lieben, weil wir endlich das Fortschrittsgesetz verstanden, wir werden die gleiche Achtung vor jeglichem Glauben und selbst vor dem Unglauben hegen, überzeugt, daß keiner uns irgend ein Leid zufügen könnte, wollen wir unsren Mitmenschen nützlich sein, so müssen wir ihnen zeigen, daß wir eine gute Glaubenslehre üben, indem wir die ihrige achten und ihnen gewogen sind. Wir werden alsdann überzeugt sein, daß die Liebe der Zuversicht entspringt, welche die Wahrheit ist, aber wir werden sie nur besitzen, wenn wir nicht behaupten sie zu haben.

DIE LEHRE DES VATERS
IST
DIE LEHRE CHRISTI
IN UNSERER ZEIT DURCH DIE
ZUVERSICHT OFFENBART

Druck & Verlag :
F. Deregnaucourt
Jemeppe bei Lüttich (Belgien. )

«La vita è eterna, essa è dappertutto. I fluidi esistono anch’essi all’infinito e dall’eternità. Noi siamo immersi nella vita e nei fluidi come il pesce nell’acqua. I fluidi si susseguono l’un l’altro e sono sempre più eterei; si distinguono in funzione dell’amore; dovunque questo esiste c’è vita, giacché senza vita l’amore perde la propria ragion d’essere. È sufficiente che due fluidi siano in contatto per mezzo di un certo grado di calore solare perché i loro due germi di vita si dispongano a entrare in rapporto. Così la vita si crea un’individualità e diventa operante».

Issue de la traduction italienne de l’Erreur spirite
(L’errore dello spiritismo, p.240-241) de René Guenon.

Legge della coscienza:

«Vi dirò come dobbiamo intendere le leggi divine e come esse possono agire su di noi. Voi sapete che si riconosce che la vita è dappertutto; se esistesse il vuoto, anche il nulla avrebbe la sua ragion d’essere. Posso ancora affermare una cosa, ed è che l’amore esiste anch’esso dappertutto, e così come c’è l’amore, c’è l’intelligenza e la coscienza. L’amore, l’intelligenza e la coscienza riuniti costituiscono un’unità, il grande mistero, Dio. Per farvi comprendere che cosa sono le leggi devo ritornare a quello che ho già ripetuto riguardo ai fluidi: ce ne sono tanti quanti i pensieri; noi possediamo la facoltà di manipolarli e di definirne le leggi, con il pensiero, secondo il nostro desiderio di agire. Quelli che imponiamo ai nostri simili, nello stesso modo si impongono a noi. Queste sono le leggi interne, chiamate generalmente leggi di Dio. Quanto alle leggi esterne, dette leggi di natura, esse sono l’istinto della vita che si manifesta nella materia, si riveste di tutte le sfumature, assume forme numerose, incalcolabili, secondo la natura del germe dei fluidi ambientali. Così è per tutte le cose: tutte hanno il loro istinto, perfino gli astri che si librano nello spazio infinito, si dirigono con il contatto dei fluidi e descrivono istintivamente le loro orbite. Se Dio avesse stabilito leggi per andare a lui, esse sarebbero un ostacolo per il nostro libero arbitrio; o relative o assolute, esse sarebbero state obbligatorie, giacché non avremmo potuto dispensarcene per arrivare al fine. Ma Dio lascia a ciascuno la facoltà di stabilire le proprie leggi, secondo la necessità; è un’altra prova del suo amore. Tutte le leggi devono avere soltanto la coscienza come fondamento. Non diciamo perciò “leggi di Dio”, bensì “leggi della coscienza”. Questa rivelazione discende dai principi stessi dell’amore, di quell’amore che trabocca da ogni parte, che risiede nel centro degli astri e nel fondo degli oceani, di quell’amore il cui profumo si manifesta dappertutto, che alimenta tutti i regni della natura e mantiene l’equilibrio e l’armonia in tutto l’universo».

Issue de la traduction italienne de l’Erreur spirite
(L’errore dello spiritismo, p.240) de René Guenon.

Dio parla:

Principio primo:
Se mi amate
non lo insegnate a nessuno,
perché sapete che io risiedo
soltanto nell’uomo.
Non potete affermare che esista
una bontà suprema se mi isolate dal prossimo.

Principio secondo:
Non credete in colui che di me vi parla,
in cui è l’intenzione di convertirvi.
Se rispettate tutte le credenze
e chi non ne ha,
saprete, nonostante l’ignoranza,
più di quel che egli potrebbe dirvi.

Principio terzo:
Non farete la morale a nessuno,
sarebbe provare
che non agite bene,
perché essa non si insegna con la parola
ma con l’esempio,
e il non vedere il male in niente.

Principio quarto:
Non dite mai che fate la carità
a qualcuno che vi sembra nella miseria:
sarebbe far intendere
che sono senza considerazione, che non sono buono,
che sono padre cattivo,
sono un avaro,
che non toglie la fame ai suoi rampolli.
Se vorrete agire verso i vostri simili
come veri fratelli,
non farete la carità che a voi stessi,
lo dovete sapere.
Poiché niente c’è di bene fuori della solidarietà,
avrete fatto soltanto, verso di loro,
il vostro dovere.

Principio quinto:
Cercate sempre di amare chi chiamate
«il vostro nemico»:
è per insegnarvi a conoscervi
che ve lo metto sul cammino.
Vedete in voi il male più che in lui:
sarà il miglior rimedio.

Principio sesto:
Quando vorrete conoscere la causa
delle vostre sofferenze,
a cui siete soggetti sempre a ragione,
la troverete nella incompatibilità della
intelligenza per la coscienza,
che tra loro instaura termini di paragone.
Non potrete provare sofferenza
che non sia per farvi notare
che l’intelligenza si oppone alla coscienza;
è ciò che importa non ignorare.

Principio settimo:
Cercate di compenetrarvene
perché anche la più piccola sofferenza è dovuta alla vostra
intelligenza che vuole sempre di più possedere;
essa si fa della clemenza un piedistallo,
e vuole che tutto le sia subordinato.

Principio ottavo:
Non vi lasciate dominare dalla vostra intelligenza
la quale cerca solo di elevarsi
sempre più;
essa calpesta la coscienza,
adducendo che la materia è, che
causa le virtù,
mentre contiene soltanto la miseria
delle anime che voi chiamate
«abbandonate»,
che agirono soltanto per soddisfare
la propria intelligenza che le ha sviate.

Principio nono:
Tutto quel che per voi è utile, per il presente così come
per l’avvenire,
se non avrete dubbi,
vi sarà dato per sovrammercato.
Educatevi, vi ricorderete il passato,
vi tornerà alla memoria
che vi è stato detto: «Bussate, vi aprirò.
Io sono nel conosci te stesso...».

Principio decimo:
Non crediate di far sempre
bene quando date assistenza a un fratello;
potreste fare il contrario,
frenare il suo progresso.
Sappiate che una grande prova
sarà la vostra ricompensa,
se lo umiliate e vi fate rispettare.
Quando volete agire,
non abbiate cieca fiducia in quello che credete,
anche questo vi potrebbe far deviare;
fondatevi sempre sulla coscienza
che vuol dirigervi, essa non può ingannarvi.

Issue de la traduction italienne de l’Erreur spirite
(L’errore dello spiritismo, p.236-238) de René Guenon.

«Un unico rimedio può guarire l’umanità: la fede. Dalla fede nasce l’amore: quell’amore che ci indica nei nostri nemici Dio stesso. Non amare i propri nemici significa non amare Dio; giacché è l’amore che portiamo ai nostri nemici che ci rende degni di servirlo; è il solo amore che ci faccia veramente amare, perché è puro e vero».

Issue de la traduction italienne de l’Erreur spirite
(L’errore dello spiritismo, p.240) de René Guenon.

Происхождение жизни: 

Жизнь вечна, она повсюду. Также и флюиды существует в бесконечности и вечности. Мы обволакиваемы жизнью и флюидами, как рыба – водой. Флюиды цепляются друг за друга и оказываются все более и более бесплотными; они отличаются по степени любви; повсюду, где существует любовь, есть и жизнь, так как без жизни у любви нет более основания для существования. Достаточно, чтобы два флюида находились в контакте благодаря определенной степени солнечной теплоты, чтобы два их зародыша жизни были склонны вступить в связь. именно таким образом жизнь образует индивидуальность и становится активной.

issue de la traduction russe de L'erreur spirite 
(Заблуждения спиритов, p.375-376) de René Guenon

Source : http://www.mahadevi.ru/rene_guenon_l_erreur_spirite_rus_2015.pdf

Закон совести:
    Сейчас я скажу вам, как вы должны понимать божественные законы и каким образом они могут действовать нас.
    Вам исвестно, что признано: жизнь повсюду; если бы имело свою причину для существования. Вещь, которую я могу еще утверждать, это то, что любовь существует также повсюду, и также что есть любовь, есть разум и совесть. Любовь, разум и совесть вместе образуют великую тайну, Бога.
    Чтобы дать вам возможность понять то, чем являются законы, я должен возвратиться к тому, что я уже повторял в отношении флюидов: они существуют также, как и мысли; мы обладаем способностью управлять ими и устанавливать их законы, посредством мысли, в соответствии с нашим желанием действовать. Те флюиды, которые мы передаем нашим ближним, они также передают нам. Таковы внутренние законы, именуемые обычно законам Бога.
    Что касается внешних законов, называемых законами природы, то они инстинкт жизни, проявляющийся в материи, облекающей бесчисленные формы, в соответствии с природой зародыша окружающих флюидов.
    Таково положение всех вещей, все обладают своим инстинктом, даже парящие в безграничном пространстве звезды управляются соединением флюидов и инстинктивно описывают свою орбиту.
    Если бы Бог установил законы, чтобы идти к нему, они явились бы путами для нашей свободной воли; будь ли они относительными или абсолютными, эти законы оказались бы обязательными, поскольку мы не могли бы освободиться от них для достижения цели. Но Бог оставляет за каждым способность установить свои законы, согласно необходимости; это еще одно доказательство его любви.
    Любой закон должен лишь иметь своей основой совесть. А значит, мы не скажем «законы Бога», но скорее «законы совести».
    Это откровение происходит от самих основ любви, этой любви, что наполняет всё, которая оказывается, как в недрах звезд, как в глубинах океанов, благоухание которой разносится повсюду, что питает все царства природы и поддерживает равновесие и гармонию во всей вселенной.

issue de la traduction russe de L'erreur spirite 
(Заблуждения спиритов, p.374-375) de René Guenon

Source : http://www.mahadevi.ru/rene_guenon_l_erreur_spirite_rus_2015.pdf

Сияние совести : 

Единственное лекарство может исцелить человечество: вера. Это из веры рождается любовь: любовь, показывающая нам в наших врагов самого Бога. Не любить своих врагов означает не любить Бога, так как лишь любовь, испытываемая нами к нашим врагам, делает нас достойными служить ему; это единственная любовь, побуждающая нас понастоящему любить, поскольку она чиста и истинна.

issue de la traduction russe de L'erreur spirite 
(Заблуждения спиритов, p.374) de René Guenon

Source : http://www.mahadevi.ru/rene_guenon_l_erreur_spirite_rus_2015.pdf

Dix principes – Десятью фрагментами в прозе учения, открытого Антуаном Целителем:

Бог говорит:

Первыи принцип: Если Вы меня любите, Вы не будете никого учить этому, поскольку Вам известно, что я пребываю только в человеке. Вы не можете свидетельствовать, что существует высшая доброта, в то время, как Вы изолируете меня от ближнего.

Второй принцип: Не верьте тому, кто Вам говорит обо мне, чье намерение заключалось бы в Вашем обращении. Если Вы уважаете всякую веру и того, у кого её нет, Вы знаете, несмотря на Ваше невежество, больше, чем он мог бы Вам сказать.

Третий принцип: Вы не можете никому читать нотацию, что бы свидетельствовало, что Вы не делаете добро, потому что морали учат не словом, а примером, и ни в чем не видят зла.

Четвертый принцип: Никогда не говорите, что вы подаете милостыню кому-либо, кто кажется вам пребывающем в нужде, это было бы равносильно сказать, что я равнодушен, что я [не] хороший, что я плохой отец, что я, скупец, оставляющий голодным свое чадо. Если Вы поступаете по отношению Вашему ближнему как настоящий, Вы подаете милостыню только Вам самим, Вам следует это знать; потому что ничто не является благом, если нет солидарности, и по отношению к нему Вы только выполняли Ваш долг.

Пятый принцип: Всегда стремитесь любить того, кого Вы называете «Вашим врагом»: вам следует знать, что это я помещаю его на Вашем пути, но видьте зло скорее в себе, чем в нём: это будет могущественным лекарством.

Шестой принцип: Когда Вы захотите узнать причину Ваших страданий, которые Вы обоснованно терпите, Вы найдете ее в несовместимости – ума с совестью, которая устанавливает между ними отношения сравнения. Вы не можете чувствовать малейшего страдания – [на которые для вас не следует указывать – ум противоположен совести] – именно об этом не следует указывать – ум противоположен совести – именно об этом не следует забывать.

Седьмой принцип: Постарайтесь постигнуть это, так как малейшее страдание обязано вашему – уму, который всегда желает больше обладать ; - он делается подножием милосердия, желая, чтобы все было ему подчинено.

Восьмой принцип: Не позволяйте Вашему уму господствовать над Вами – который стремится лишь к постоянному росту – больше и больше – он топчет ногами совесть, – утверждая, что именно материя наделяет – добродетелями, в то время как она содержит лишь тяготы – души, которые вы называете «оставленными» – которые действовали только для удовлетворения –  своего ума, и сбившего их с пути.

Девятый принцип: Все, что вам полезно, для настоящего, как и для будущего, – если Вы не сомневаетесь ни в чём, – будет Вам дано, свех того. Развиваете себя, воспоминайте прошлое, –у Вас будут воспоминания – что вам было сказано: «Стучите, и я Вам открю. Я пребываю в знании-тебя…»

Десятый принцип: Не думайте, что всегда делаете благо – когда оказываете помощь брату, – Вы могли бы делать противоположное – препятствовать его развитию. – Знайте, что великое испытание – оно будет Вашей наградой, – если Вы унижаете его и навязываете ему уважение. – Когда Вы хотите действовать, – никогда не опирайтесь на Вашу веру, – потому что она может еще сбить Вас с пути; – основывайтесь всегда на совести – которая может руководить Вами, она не может Вас обманывать.

issue de la traduction russe de L'erreur spirite
(Заблуждения спиритов, p.371) de René Guenon

Source : http://www.mahadevi.ru/rene_guenon_l_erreur_spirite_rus_2015.pdf

L'aureola della coscienza :

" Un solo rimedio puo guarire l'umanita: LA FEDE; è dalla fede che nasce l'amore; amore che ci mostra nei nostri nemici Dio stesso; non amare i suoi nemici e non amare Dio, poiche e l'amore che abbiamo per i nostri nemici che ci rende degni di servirlo; e il solo amore che ci fa realmente amare perche e puro e di verita."

​

source : publication du Temple Antoiniste de Retinne : Philosophie Spiritualiste
https://www.facebook.com/groups/388268114840941/permalink/828764520791296/

Stralenkrans van het Geweten

    Een enkel middel kan de mensheid genezen: HET GELOOF; het is uit het geloof dat de liefde voorspruit: de liefde die ons in onze vijanden GOD-ZELF toont; zij vijanden niet beminnen, is GOD niet liefhebben; want het is de liefde die wij voor onze vijanden hebben die ons waardig maakt HEM te dienen; het is de enige liefde die ons werkelijk doet liefhebben, daar zij zuiver en de waarheid is.

Traduction issue de Antoinisme Eredienst Vertaald door Zuster Vandenrhijn.

    Só um remedio pôde salvar a Humanidade: a Fé. Da Fé nasce o Amor que, nos nossos propios inimigos nos nostra Deus. Não amar os nossos inimigos, é o mesmo que não amar Deus, porque é o amor que nos dedicatas aos nossos inimigos que nos torna dignos de servil-o. Só o verdadeiro Amor nos ensina a amar, porque é pure, porque é a verdade.

issue de l'article Antonismo du Correio da manhã (2 décembre 1913)

"The Halo of Conscience"

    "Only one remedy can heal humanity, and that is 'Faith.'   Love is born from Faith".

Traduction libre issue du livre d'Albert van der Naillen, Most sacred revelations given to the world by Antoine the wonderful Belgian healer (1927), p.59

    "FAITH is born of LOVE; that kind of Love which convinces us that God dwells in our very ennemies; hence not loving our ennemies is not loving God; it is the Love we have for our ennemies that renders us worthy of serving him; for that Love is truth in its very essence, for it is purity itself."

Traduction libre issue du livre d'Albert van der Naillen, Most sacred revelations given to the world by Antoine the wonderful Belgian healer (1927), p.58

    "The only remedy which can heal humanity is THE FAITH; Faith is born of Love; that kind of Love which convinces us that God dwells in our very enemies; hence not loving our enemies is not loving God; it is the Love we have for our enemies that renders us worthy of serving him; it is the sole Love which makes us really loving, because it is pure and true"

Translation of "The Halo of Consciousness", written on the back wall in the temple.

source : https://en.wikipedia.org/wiki/Antoinism

A Aureola da Consciência:

    Um só remédio pode curar a humanidade, a Fé; é da fé que nasce o amor: o amor que nos mostra nos nossos inimigos o próprio Deus; não amar os nossos inimigos, é não amar a Deus; porque é o amor que temos aos nossos inimigos que nos torna dignos de serve-Lo; é o único amor que nos faz amar verdadeiramente, porque é puro e de verdade.

Issue de la traduction par M. R. Bayard de Robert Vivier, Délivrez-nous du mal - Antoine le guérisseur (Livrai-nos do mal - Antoine o curador), p.317

DE STRALENKRANS VAN HET GEWETEN

Een enkel middel kan de menschheid genezen: Het Geloof. Uit het geloof wordt de liefde geboren. De liefde, die ons God zelfs in onze vijanden doet zien. Zijn vijand niet lief te hebben, is God niet beminnen, want de liefde, die wij voor onze vijanden gevoelen, maakt ons waardig Hem te dienen. Ze is de eenige liefde, die ons waarlijk doet lief hebben, omdat zij is zuiver en waar.

issue d'un article du journal De Sumatra post, 28-01-1911

    Antonismo estas religia kristana movado precipe en Francio kaj en Belgio kie ili posedas 64 templojn el kiuj 31 en Francio kaj 1 en Monako same kiel legosalonoj.
    La fondinto de la movado, Louis Antoine, laboristo naskiĝinta en Mons-Crotteux (Belgio) en 1846, prizorgis dum dudek du jaroj la malsanulojn, al kiuj li dediĉis sian sorton.
    Influita de la skribaĵoj de Allan Kardec, li fondis unue asocion nomita «La Vitistoj de la Sinjoro» kaj en kiu li ekspluatas siajn talentojn kiel mediumo.
source : http://eo.wikipedia.org/wiki/Antonismo

"Revelacio de Patro Antonio
la granda kuracisto de la homaro,
por li, kiu havas fidon. "

"La arbo de sciado pri la vizio de malbono."

La halo de Konscio:
     "Sola rimedo povas kuraci la homaron: FIDO. Ĝi estas fido kiu okazigas amo, amo kiu montras al ni niajn malamikojn al Dio mem. Ne ami siajn malamikojn, ne ami Dion, ĉar ĝi estas la sola amo, kiun ni havas por niaj malamikoj kiuj faras nin indaj servi, estas nur amas kiu faras nin vere amas, ĉar ĝi estas pura kaj vera. "


La Instruo de Patro Antonio:
    "La Instruado de la Patro baziĝas sur amo, malkaŝas la morala leĝo, la konsciencon de la homaro, la homo rememoras la devoj oni devas ludi al alia, eĉ se ĝi prokrastas ĝis ili ne povas eĉ kompreni ĝin, eble, en kontakto kun tiuj kiuj etendas ĝin, por esti penetritaj de la amo kiu emanas de ili, ĝi estos inspiri la plej bonaj intencoj kaj ĝi burĝoni noblajn sentojn.
    Vera religio, diras la Patro, estas la esprimo de amo interne Dio ebria, kiu igas nin ami ĉiuj egale. Ne eterne perdi vidon de la morala leĝo, kiel estas por ŝi vizias la bezonon plibonigi / por ŝi kiel ni konceptas la bezonon plibonigi. Ni ne preni cxiujn sama grado de intelekta kaj morala disvolviĝo, kaj Dio ĉiam metis la malforta survoje por doni al ni la ŝancon de alproksimigi lin. Ili estas inter ni estuloj kiuj estas senigitaj de ĉiuj kolegio kaj kiuj bezonas nian apogon, trudas devo veni al ilia helpo kiel ili kredas en bona kaj kompatema. Ilia disvolviĝo ne rajtas praktiki religion kies instruado estas preter la atingo de lia kompreno, sed nia aniero de agi sur gxi memoras la respekto kiu estas pro kaj kondukos ilin al serĉi la plej avantaĝa al ilia progreso. Se ni volas altiri ilin al ni per morala leĝo kiu ripozas sur sia kompreno nealirebla al la perturbaremos la desmoralizaremos/, kaj la malplej edukitaj pri ĉi tio estos netolerebla, eventuale ne plu komprenis ion, do dubante religio, tiam recurrir al materiismo.
    Tio estas la kialo kial nia ĉiutaga homaro perdas la vera kredo en Dio favore de materio. La Patro rivelis ke iam estis tiel malofta trovi materiisma kiel hodiaŭ vera kredanto.
    Dum ignori la morala leĝo, tra kiu ni veturis, kaj la peka.
    La Instruo de Patro pensas ĉi morala leĝo, kiu inspiris tutan koron dediĉita al regeneri Homaro; ne aplikebla nur al tiuj kiuj kredas je Dio, sed al ĉiuj homoj egale, kredantoj kaj nekredantoj en ajna paŝo al kiu li apartenas. Ne kredu ke la Patro serĉas la starigo de religio kiu restriktas lian aliĝintoj en rondo, devigas ilin por praktiki lian doktrinon, por observi certa rito, respekti iu modo, tiam iu opinio, forlasi sian religion por Ĉu ne venis al li, la afero ne estas tiel: ni instruas al kiuj ĝi venas al ni kiel ni komprenas la instruon de la Patro kaj instigas la sincera praktikado de religio en kiu havas fidon, tiel ke ili povas akiri la morala elementoj en rilato kun ilia kompreno. Ni scias ke kredo ne povas esti bazita nur sur amo, sed ni devas strebi ĉiam ami kaj ne faru al ni ami, kiel ĉi tiu estas grava plago. Kiam ni penetris la Instruado de la Patro, ne estos divido inter religioj ĉar ne estos indiferenteco, ni amas cxiujn, ĉar ni ĉiuj komprenis fine la leĝo de progreso, ni havos la saman konsideroj por ĉiuj religioj kaj eĉ nekredemo , konvinkita ke neniu povis fari al ni la malpli malbona kaj ke se ni servi aliajn, ni devas montri ilin ke ni profesan bona religio kiu respektas vian bezonaĵojn kaj via bona. Tiam ni estas konvinkitaj, ke amo estas naskita de fido, estas vero, sed ne posedas se ni ne volas havi ĝin. "

A sekvanto de Patro Antonio:
     "Fari de M. Antonio grandan sinjoron, sed bone ne voli tranĉi lin? Konfesi, mi supozas, ke ni, liaj partianoj, kiuj estas konsciaj de lia laboro, havas aliajn pensojn pri ili. Vi prenas tre intelekte, kiu estas ankaŭ tre materiale, nia formo de vidi, kaj la juĝisto tiel sen kono de la faktoj, ne povas kompreni la senton ke motivas nin. Sed kiu havas fidon en nia bona Patro, estimas kio estas en justa valoro ĉar ĝi konsideras morale. Ni povas demandi al li cxion vi volas, Li donas al ni sindone. Tamen, estas permesate al ni agi en nia propra maniero, iamaniere sen rekompenso al Li, kiam Li havas la plej grandan respekton por la libera volo, ni neniam trudi ion. Se ni devas demandi lia konsilo, estas ĉar ni kredas ke Li scias ĉion kion ni bezonas, kaj ni ignoras ĝin. Ĝi tiel ege preferinde esti konscia de ĝia potenco antaŭ vi volas senkreditigi la maniero agi pri ĝi?
     Kiel bona patro, Li rigardas super ni. Kiam malfortiĝis por malsano, ni iru al li, plena de konfido, Li sidejo, anigas nin. Kiam ni falos neniigitaj sub la plej terura bato de morala frazoj: Li levas nin kaj kondukas nin al esperas en niaj koroj fortiĝis. Kiam la perdo de esti kara lasas grandegan malplenon en niaj animoj, amo plenigas ĝin kaj vokas nin al devo. Li havas la balzamo ekscelenco, la vera amo kiu paves neniun diferencon, kiu superfluas ĉiun obstaklon, ke sanigas ĉiujn vundon, kaj lavishes sur la tuta homaro, ĉar ĝi estas kuracisto de la animo anstataŭ la korpo. Ne, ni ne volas fari la Kuracisto Antonio la Granda Eternulo, Rektigu Lin nia Savanto. Li estas pli nia Dio, ĉar Li ne estas pli ol nia servilo. "


Dek Principoj revelaciita de Antonio la Kuracisto:
    "Dio parolas:
- Unua principo: Se vi amas min, - vi ne instruu neniu, - ĉar vi scias ke mi vivas - nur en la koro de homo. - Vi ne povas atesti, ke ekzistas - supera boneco - dum vi izoli min de la najbaro.
- Dua Principo: Ne kredu kion ke vi diras pri mi, - kies intenco estus konverti vin. - Se vi respektas ĉiuj kredoj - kaj kio ne havas - vi scias, spite vian nescion, - pli ol li povus diri al vi.
- Tria principo: Vi ne povas fari morala al iu - ĉi tio pruvas - ke vi ne faras bonon - ĉar ĝi ne povas esti instruata per parolo, - sed per la ekzemplo - kaj vidas nenian malbonon en ĉiuj.
- Kvara principo: Neniam diru ke vi faras karitato - por iu kiu ŝajnas esti en mizero, - ĝi farus vi komprenas - tio ne koncernas, kiuj estas ne bonaj - mi estas malbona patro, - a avarulo, kiu forlasas malsata viajn idaronon. - Se vi agas kun viaj kolegoj - kiel vera frato - vi faras karitaton nur al vi mem - vi devas ĝi scii. - Ĉar tiuj ne estas bone se ne certigita, - vi faris por li - ludas pli ol sia devo.
- Kvina principo: Strebu amas tiun kiun vi pensas esti - 'vian malamikon': - estas instrui al vi konas vin - mi metis lin sur via vojo. - Sed vidu la malbonon en vi anstataŭ en li: - estos la suverena rimedo.
- Sesa principo: Kiam vi volas scii la kaŭzon - de via suferado, - ke vi suferadas ĉiam pravo - trovos ĝin en la nekongruo inter inteligenteco kun konscienco - Ĉar ili estas la bazon de terminoj de komparo. Vi ne povas senti neniun doloron - nur ol fari ilin rimarkas - tio inteligenteco estas kontraŭa al konscienco, - Ĉi tiu ne povas ignori.
- Sepa principo: Provu penetri vin, - ke ajna suferado estas pro via - inteligenteco kiu ĉiam volas havi pli, - ĝi faras pedestal de bonkoreco, - kiam ĝi volas ke ĉiu estas ĝin subordigitaj.
- Oka principo: Ne lasu ilin regi via inteligenteco - kiu ne celas levi ankoraŭ - ĉiufoje, - ĝi piedpremas la konscienco, - okazigon ke la materialo kiu donas la virtoj - dum ĝi ne enhavas nur la mizero - de animoj ke vi diras - "forlasitaj" - kiu servis nur por kontentigi - ilia inteligenteco kiu ilin erarvagis.
- Naŭa principo: Ĉio tio estas utila por ili, por la nuno - kiel por la estonteco - se vi ne dubas nenie - estos donita al ili multe. - Kresku vi, vi memoros la pasinteco - vi memoros la momoro - ke ĝi rakontis ilin: "Alvoku, mi malfermos ilin. - Mi estas en la "konu-vin-mem".
- Deka Principo: Ne pensu ĉiam fari bonon - kiam vi helpas fraton; - Vi povus fari la malon - Malantaŭi sian progreson. - Sciu, ke granda provo - estos via rekompenco - se vi volas humila sin kaj postulas respekton. - Kiam vi volas agi - neniam apogu vin sur la kredo - ĉar ĝi povas trompi vin, - Petiu ĉiam sur via konscienco - kiun devas direkti vin, ĝi ne povas erari. "

Leĝo de konscienco:
La Patro. - "Mi rakontos al vi kiel ni komprenas Diaj leĝoj kaj kiel ili povas agi sur nin.
    Vi scias, ke oni agnoskis ke vivo estas ĉie, se vakuo ekzistis, nenio devus ankaŭ havi lian kialon por ekzisti.
    Unan aferon mi povas diri ankaŭ, estas ke amo ankaŭ ekzistas ĉie, kaj kiel ekzistas amo, tie estas inteligenteco kaj konscienco. Amo, inteligenteco kaj konscienco kune konstituas unuecon, la granda mistero, Dio.
    Por vi komprenas kio estas la leĝoj, mi devas reiri al kio mi jam ripetis pri la fluidaj, kiel estas tiom da pensoj havas la povon manipuli kaj establi siajn leĝojn, per penso, en nia deziro agadi. Tiuj ni trudas nia najbaroj ni postuli la sama maniero. Tia estas la interna leĝoj, kutime nomita Dia leĝoj.
    En terminoj de fremdaj leĝoj, tiuj leĝoj de la naturo estas la instinkto de vivo kiu manifestiĝas en la afero, ĝi estas de ĉiuj nuancoj, prenu multnombraj formoj, nekalkuleblaj, laŭ la naturo de la ĝermo de fluidaj medioj.
    Tial por cxio, ĉiuj havas siajn instinktojn, la steloj mem kiuj planas en senfina spaco estas direktita de la kontakto de la fluidaj kaj instinkte priskribi ĝia orbito.
    Se Dio kreis leĝojn por iri al ĝi, estus malhelpo al nia libera volo, ĉu ili rilatas aŭ se estis absoluta, estus deviga, ĉar ni ne povis malhavi ilin atingi la celon. Sed Dio faras ĉiuj la povon fari leĝojn, kiel postulis, daŭre estas provo de lia amo.
    Ĉiu leĝo devus havi pli ol la bazo konscio. Do ne diru "leĝo de Dio," sed prefere "leĝoj de konscio."
    Ĉi tiu revelacio fontas el la tre principoj de amo, la amo kiun superfluas ĉie, trovis en la centro de la steloj kaj en la profunda maro, kiu amas manifestas en sia bonodoro ĉie, kiu nutras ĉiuj regnoj de la naturo kaj subtenante ekvilibro kaj harmonio en la tuta universo. "

D. - "Kie faras vivon?"
La Patro. - "La vivo estas eterna, estas ĉie. La fluidaj ankaŭ ekzistas en la senfina kaj por la tuta eterneco.
    Ni banas en la vivo kaj fluidaj kiel fiŝo en akvo.
    La fluidaj estas ligitaj kaj igas pli etera, distingiĝas per amo, ĉar kie ajn ĝi ekzistas, estas vivo, ĉar sen amo vivo ne plu havas sian pravigo.
    Nur sufiĉas du fluidaj esti en kontakto por certa kvanto de suna varmeco, tiel ke liaj du ĝermojn de vivo devas eniri en rilato. Jen kiel vivo estas kreita kaj fariĝas aganta individuecon. "